Skip to main content

तिचा प्रवास...

लेखिका 'शशिकला बनकर' "स्त्री..तुझी कहाणी " या त्यांच्या पुस्तकात , त्यांनी स्त्री च्या बदलत्या रूपावर फार सुंदर ओळी लिहिल्या आहेत....

"कोंडलेले श्वास आज मुक्त झाले।
भावनांनाही पंख फुटले ...।
युगायुगाची तुझी वंचना,
फुलवी आज मंगलचेतना..।
करुण, कांचन, मन तुझे मानी..
तुझे जीवन, तुझी कहानी..।"

या ओळी वाचतांना मलाही विचार आला, नेमका स्त्री चा युगायुगाचा प्रवास कसा आहे???🤔
तिच्यावर सखोल विचार करता करता तिच्याशी निगडित जगाची वास्तविकता काय आहे ? हे कळलं.😊
तिचा जन्म झाला ....तिच्याच उदरातून...😊

आणि सुरु झाला तिच्या अत्याचाराचा प्रवास.....🛣️


काही वर्षे तिचं आस्तित्व फक्त चुलीपर्यंत होतं..😔 तीच आस्तित्व त्या चार  दिवसात घरातल्या वाळीत टाकलेल्या कोपऱ्यात होतं.... नवरा गेल्यानंतर डोक्यावरचे केस काढून त्या लाल कापडात गुंडाळलेलं होतं...😔

तिला जगू देत होते.. कारण तिच्यात गर्भाशय होतं..🤰
आणि त्याच उदरातून तिला स्वतंत्र करायला जन्म झाला तिचा..☺️
तिने तिला शिकवलं🗒️..त्या चुलीपुढून उठून ती दाराबाहेर आली..तिला मारलं..तिला जाळलं🔥..तिच्यावर अत्याचार झाले😖..पण तिने खंभिरतेने तिचं अस्तित्व निर्माण केलं..😊

मग सुरु झाला तिचा एकटीचा प्रवास🛣️..वंशाच्या दिव्याला तीच पोसु लागली🤱..ती उठली..आणि ती डॉक्टर झाली👩‍🔬..ती वकील झाली👩🏻‍⚖️..नवऱ्याची जागा सहावारीने घेतली..मग ती अजून पुढे गेली🚶‍♀️..पुरुषाच्या अहंकाराला ठेचायला त्याचेच कपडे घालून त्याचापेक्ष्या जास्त शिकून..कमवून त्याला पोसु लागली..😇




मग तो अजूनच पेटला🔥..तीच अस्तित्व संपवायला त्याने अतोनात प्रयन्त केले..बलात्कार😣, ऍसिड अटॅक, एवढंच नाही तर जन्म व्हायच्या आधीच तिला नष्ट केलं..तो अजूनही हे करतोय😒..पण ती त्याच आत्मविश्वासाने त्याला मागे टाकून पुढे चालली आहे☺️..

तिने बापाला जपलं.. तिने नवऱ्याला जपलं..ती मुलाला घडवत आहे..तिने त्याच अस्तित्व  कधीच नाकारलं नाही🙅‍♀️..
ती सती गेली🔥..तिने त्याची पूजा केली🙏🏻..तिने डॉक्टर होऊन त्याचा जीव वाचवला👩‍🔬..तिने वकील होऊन त्याला न्याय मिळवून दिले👩🏻‍⚖️..तिने आई होऊन त्याला जन्म दिला🤱..

ह्यात ती कुठे कमी पडली..
मग आज तिचा शेवट तिला रॉकेल टाकून जाळून का होतोय??..बलात्कार करून नंतर तुकडे करून का होतोय??..

तरीही ती पुन्हा उभी राहत आहे..ती त्या निर्दयी समाजाला 
मागे टाकून😒भविष्याचा स्वीकार करत पुढे चालली आहे..ती ठेचतीये त्या निर्लज्ज नजरेला👀..ती त्याच हाताने जवाब देत आहे त्या घाणेरड्या स्पर्शाला👊🏻..ती जपत आहे तिच्या स्वाभिमानाला😇..
ती एकटी लढत आहे कधी पोलीस👮‍♀️होऊन ..कधी सैनिक होऊन.. तर कधी तिची आई होऊन🤱..

स्वतःचा जीव वाचवून, बलात्कार झालेला असतानाही सशक्त राहून, मारहाण झालेली असताना चेहऱ्यावरच्या जखमा त्या हास्यामागे लपवून ..असा अवघड  विचित्र प्रवास असूनही ती त्याच धीराने, धैर्याने संकटांना सामोरे जाणारी *स्त्री* आहे....................................................................................................🙏🏻✌🏻










Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

My Drawings✏😇

कला वाट पाहतांना एक सुंदरी.....😍 माझ्या स्वप्नातली एक सुंदर परी.....💗 पक्ष्यांची उंच भरारी...🐦🕊 माझी आई..💗   नयन...👁

प्रवासातील अनुभव (भाग 2)

प्रवासातील अनुभव (भाग 2) कितीतरी दिवसानंतर आपण फक्त काही दिवसांसाठी घरी🏠 जात असतो म्हणून माझी 🕋कॉलेजला परत येण्याची इच्छाच नव्हती. ओढ जरी घरचीच असली तरी मनाला आवरत 🙂कॉलेजला परत यावेच लागते. येतांना घडलेला एक प्रसंग..  नेहमीप्रमाणे आजही बाबा म्हणाले,"बेटा लवकर आटप आपण एक तास अगोदर पोहचायला हवं". मी म्हणाली,"बाबा आपण अर्धा तास अगोदर निघूया". बाबा काही मानले नाही शेवटी एक तास अगोदरच नागपूरच्या रेल्वे स्थानकावर 🚞आम्ही पोहोचलो.  तिकीट काढलं पण तरी एक तास वेळ होता 😶अजून ट्रेन यायला. माझे बाबापण दुसरं कोणी दिसलं कि त्यांच्याशीच गप्पा 😀आणि मी इथे कंटाळत 😔होती. माझं फक्त इकडे-तिकडे पहाणं👁, येणाऱ्या-जाणाऱ्या ट्रेन कडे कंटाळलेल्या नजरेने😒 पहाणं बस हेच सुरु होतं. आणि त्यात स्टेशनवर वस्तू विकणाऱ्यांच्या आवाज👻.  त्यातलाच एक मुलगा 👦,कदाचित आठवीतल्या वयाच्या मुलाएवढाच असावा. जोरजोराने ओरडत होता 'पानी थंडा-थंडा पानी". मी मनात म्हटलं काय मुलगा आहे, कसले घाणेरडे कपडे आहे याचे, कसला दिसतो 😒आहे, कसला अनाडी आहे. जाऊ दे रे बाबा🙅, मी पण हे काय विचार करत बसल...