Skip to main content

श्रावण..!




जाता जाता आषाढाने
घातली सुरेल साद...
हलकेच झेलून घेत
श्रावण देऊन बसला प्रतिसाद...

तुषार्त धरेला हवा होता
चिंब पाऊस धुव्वाधार
काळ्या ढगांच्या पखालीतून...
तेव्हा आषाढही कोसळला घनघोर...
हिरव्या शालूसवे आता
वसुंधराही सजली आहे...
रिमझिम सरींची आस
श्रावणात तिलाही आहे...

मनभावन हा सावन
मांगल्य देण्या येतो...
जगण्याच्या परावरती
ऊनसवली होऊन जातो...

कुठे वेगात धबधबा...
कुठे स्वच्छ तरल झरा...
हिरव्या रानाचे हिरवे गुपित...
जपण्या येती श्रावण धारा...

यावेळी माझा रंग जरा
भासतो ना न्यारा...
परिवर्तन घडविणाऱ्या 
करोनाचा हा प्रताप सारा...

Comments

Popular posts from this blog

My Drawings✏😇

कला वाट पाहतांना एक सुंदरी.....😍 माझ्या स्वप्नातली एक सुंदर परी.....💗 पक्ष्यांची उंच भरारी...🐦🕊 माझी आई..💗   नयन...👁

प्रवासातील अनुभव (भाग 2)

प्रवासातील अनुभव (भाग 2) कितीतरी दिवसानंतर आपण फक्त काही दिवसांसाठी घरी🏠 जात असतो म्हणून माझी 🕋कॉलेजला परत येण्याची इच्छाच नव्हती. ओढ जरी घरचीच असली तरी मनाला आवरत 🙂कॉलेजला परत यावेच लागते. येतांना घडलेला एक प्रसंग..  नेहमीप्रमाणे आजही बाबा म्हणाले,"बेटा लवकर आटप आपण एक तास अगोदर पोहचायला हवं". मी म्हणाली,"बाबा आपण अर्धा तास अगोदर निघूया". बाबा काही मानले नाही शेवटी एक तास अगोदरच नागपूरच्या रेल्वे स्थानकावर 🚞आम्ही पोहोचलो.  तिकीट काढलं पण तरी एक तास वेळ होता 😶अजून ट्रेन यायला. माझे बाबापण दुसरं कोणी दिसलं कि त्यांच्याशीच गप्पा 😀आणि मी इथे कंटाळत 😔होती. माझं फक्त इकडे-तिकडे पहाणं👁, येणाऱ्या-जाणाऱ्या ट्रेन कडे कंटाळलेल्या नजरेने😒 पहाणं बस हेच सुरु होतं. आणि त्यात स्टेशनवर वस्तू विकणाऱ्यांच्या आवाज👻.  त्यातलाच एक मुलगा 👦,कदाचित आठवीतल्या वयाच्या मुलाएवढाच असावा. जोरजोराने ओरडत होता 'पानी थंडा-थंडा पानी". मी मनात म्हटलं काय मुलगा आहे, कसले घाणेरडे कपडे आहे याचे, कसला दिसतो 😒आहे, कसला अनाडी आहे. जाऊ दे रे बाबा🙅, मी पण हे काय विचार करत बसल...