दया

रोजप्रमाणे आजही मी त्याच रस्त्या वरून जात होती. नि त्या सफाई करणाऱ्या काकुंची भेट होणार हे नक्की माहीत होतं. नेहमी एक गोडं हास्य टिपलेलं असतं बघा. मग काय त्यांना बघून मग मी पण हसली. पण आज तर त्यांनी कमालच केली. खरच केली का की मलाच अस वाटतं हे नाही माहीत. रस्त्यावरचा आजूबाजूला पडलेला पूर्ण कचरा त्यांनी गोळा केला. आणि आता त्याला जाळणार तर त्यात त्यांना एका प्लास्टिक मध्ये बांधलेल्या शिळ्या चपाती भेटल्या. त्यांनी त्या प्लास्टिक मध्ये बांधलेल्या चपाती काढल्या नि आमचा बाजूला उभ्या असलेल्या दोन गाईला टाकल्या. खरंतार कचऱ्या सोबत त्या चपाती जाळल्या गेल्या असत्या पण त्यांच्यात असलेल्या दयेचा सागर खळखळून जागा झाला. काकू कमी शिक्षित असून सुद्धा काहीही न बोलता शिक्षणाचा खरा उपयोग, मनात करुणा आणि अन्नपूर्णा मातेचा आदर करावा ही शिकवण दिली.