उन्हात पावसाचा शिरवा आला खरा.. बघुनी मला वाटला तो बरा.. जरा जरा थेंब धरतीवर पडले.. माझे मन मात्र त्या थेंबात अडकले.. चिंब चिंब पावसाने केले ओले.. इतके की अंगावर आले शहारे.. शरीर झाले थंड मन झाले हलके.. शब्द माझे हे कवितेत झाले बोलके..

आकाशात होते आज असंख्य तारे, वाटलं हे इतके गोड का रे... "आकाश मोकळे आहे" अशी आई बोलली, बघते तर आकाशाने ताऱ्यांची जणू चादर ओढली... किती सुंदर हे इवले इवले तारे, बघून मोहित होतात सारे... जेव्हा ताऱ्यांमधून विमान जातो, तेव्हा आपण बघतच राहतो... लहानपणी वाटतं आपण तारा व्हावे, रात्रीच्या अंधकारात हलका प्रकाश द्यावे...