रिमझिम-रिमझिम बरसे हा पाऊस, जिकडे तिकडे चोहीकडे | घरट्यात थांबून सारे पक्षी, न उडे आता नभाकडे || हिरवा शालू खूप पसरला, या ओल्याचिंब जमिनीवर | प्रसन्न होई माझे मन, जेव्हा पाऊस पडे धरतीवर || रानात मोर आनंदाने नाचतो | झाडावर कोकिळा गाणं गातो || हरीण बागडती मोकळ्या रानात | फुलांच्या गंधाने मोहित वातावरणात || तुला पाहून पावसा, अंतर्मन भारावले | नाही राहवत आता मी तुझ्यात हरवले || थेंबथेंबात स्पर्श तुझा, जीवाला मोहवतो | नकळतच हा जीव पुन्हा नव्यानं फुलवतो || ओलेचिंब भिजले आता, खूप मज्जा आली | गरमागरम चहा आणि भजी तयार झाली ||

उन्हात पावसाचा शिरवा आला खरा.. बघुनी मला वाटला तो बरा.. जरा जरा थेंब धरतीवर पडले.. माझे मन मात्र त्या थेंबात अडकले.. चिंब चिंब पावसाने केले ओले.. इतके की अंगावर आले शहारे.. शरीर झाले थंड मन झाले हलके.. शब्द माझे हे कवितेत झाले बोलके..

आकाशात होते आज असंख्य तारे, वाटलं हे इतके गोड का रे... "आकाश मोकळे आहे" अशी आई बोलली, बघते तर आकाशाने ताऱ्यांची जणू चादर ओढली... किती सुंदर हे इवले इवले तारे, बघून मोहित होतात सारे... जेव्हा ताऱ्यांमधून विमान जातो, तेव्हा आपण बघतच राहतो... लहानपणी वाटतं आपण तारा व्हावे, रात्रीच्या अंधकारात हलका प्रकाश द्यावे...