Skip to main content

लाईट गेली म्हणून...

आज आमच्या घराकडील लाईट किमान अर्धा तासांसाठी गेलेली होती. रात्रीची वेळ आणि सर्वीकडे अंधारच अंधार. लाईट गेली असल्यामुळे सगळे आपली हातातली कामे बाजूला सारून घराबाहेर अंगणात आले. गप्पांना सुरुवात झाली. तेवढ्यात भरपूर जणांचं लक्ष गेलं ते या निळ्याशार आकाश्याकडे. सगळयांनी मन भरून उजेड देणाऱ्या चंद्राची आणि अवतीभोवती असणाऱ्या चांदण्यांची प्रशंसा केली. खरं म्हणजे लोक हे दृश्य बघून मनापासून आनंदी आणि प्रफुल्लित झालेत. चंद्र, तारे आणि आभाळ हे तर नेहमीच सुंदर दिसतात. आश्चर्य म्हणजे, या वेगवान जगात, आपण आपल्या कामात इतके व्यस्त असतो कि निसर्ग सौंदर्य अनुभवण्यासाठी आपल्याकडे वेळ नसतो. जेव्हा निसर्गासोबतचे काही क्षण इतकं प्रफुल्लित करतं तर विचार करा रोज जर थोडा वेळ आपण या निसर्गाच्या सानिध्यात घालवला तर आयुष्य किती आनंदी होईल.

Comments

Popular posts from this blog

My Drawings✏😇

कला वाट पाहतांना एक सुंदरी.....😍 माझ्या स्वप्नातली एक सुंदर परी.....💗 पक्ष्यांची उंच भरारी...🐦🕊 माझी आई..💗   नयन...👁

प्रवासातील अनुभव (भाग 2)

प्रवासातील अनुभव (भाग 2) कितीतरी दिवसानंतर आपण फक्त काही दिवसांसाठी घरी🏠 जात असतो म्हणून माझी 🕋कॉलेजला परत येण्याची इच्छाच नव्हती. ओढ जरी घरचीच असली तरी मनाला आवरत 🙂कॉलेजला परत यावेच लागते. येतांना घडलेला एक प्रसंग..  नेहमीप्रमाणे आजही बाबा म्हणाले,"बेटा लवकर आटप आपण एक तास अगोदर पोहचायला हवं". मी म्हणाली,"बाबा आपण अर्धा तास अगोदर निघूया". बाबा काही मानले नाही शेवटी एक तास अगोदरच नागपूरच्या रेल्वे स्थानकावर 🚞आम्ही पोहोचलो.  तिकीट काढलं पण तरी एक तास वेळ होता 😶अजून ट्रेन यायला. माझे बाबापण दुसरं कोणी दिसलं कि त्यांच्याशीच गप्पा 😀आणि मी इथे कंटाळत 😔होती. माझं फक्त इकडे-तिकडे पहाणं👁, येणाऱ्या-जाणाऱ्या ट्रेन कडे कंटाळलेल्या नजरेने😒 पहाणं बस हेच सुरु होतं. आणि त्यात स्टेशनवर वस्तू विकणाऱ्यांच्या आवाज👻.  त्यातलाच एक मुलगा 👦,कदाचित आठवीतल्या वयाच्या मुलाएवढाच असावा. जोरजोराने ओरडत होता 'पानी थंडा-थंडा पानी". मी मनात म्हटलं काय मुलगा आहे, कसले घाणेरडे कपडे आहे याचे, कसला दिसतो 😒आहे, कसला अनाडी आहे. जाऊ दे रे बाबा🙅, मी पण हे काय विचार करत बसल...