Skip to main content

Posts

Showing posts from January, 2023

आई नावाची भावना

मन अधीर असल्याने आईकडे निमूटपणे येऊन बसले.आईला सहज कळलं कि आज माझा बाळाला काहींतरी झालाय ते. मग तिने स्वतःची काळजी बाजूला ठेऊन मला कसं हसवता येईल आणि माझ्यासाठी माझा आवडीचे पदार्थ बनवायला सुरुवात केली. थोड्या वेळात जेव्हा मनाने धीर धरला तेव्हा मी आईला म्हणाली, "आई तू किती छान आहेस गं, किती जपतेस आम्हा सर्वांना". आई म्हणाली, " आई आणि बाळाचं अतूट नातं असतं, मग का नाही जपणार". मी हसले आणि म्हणाले, "आई आज मला दोनदा गाजर हलवा खायला भेटला. पहिला मैत्रिणीच्या आई ने आम्हा दोघींसाठी पाठवलेला आणि दुसरा आता तू खास माझासाठी बनविलेला". आई म्हणाली, "तू त्यांना आपल्या मुलीसारखी आहेस ना म्हणून तुझ्यासाठी पण त्यांनी पाठविला. बघितलं तुला किती आई आहेत ते. मी म्हणाले, "आई वेडी आहेस का जरा, हे बघ मला एकच आई आहे आणि तेही तूच". यावर आई ने फार सुंदर बोल माझापुढे ठेवले, "बाळा आई हे फक्त रक्ताचं व्यक्तिगत नातं नसतं, तर आई ही पवित्र सुंदर अशी भावना आहे" हे तू कधी विसरता कामा नये. खरंतर आता आई शब्दाचा अर्थ उमागतोय असं वाटतंय.

हसू

आकाशातील चंद्राकडे काही वेळ सतत बघितलं कि मन अगदी शांत होतं. त्यादिवशी अस्वस्थ मनाने रस्त्यावरून चालत जात होते. रोजप्रमाणे आकाशाकडे बघितलं तर चंद्र तिथे नव्हता. मी मनात म्हणाले, "जेव्हा दिसायच तेव्हा दिसत नसतो आणि जेव्हा नकोसा वाटतो तेव्हा मात्र दिसतो". तेच थोड्या वेळाने चंद्र ढगामागून बाहेर हळू हळू आला. वाटलं या आकाशाने माझी तक्रार एकली कि काय?. मग काय पुढे चालत जायचं नि चंद्राकडे अधून मधून बघायचं. एवढंच माझही सुरूच. चंद्र ढगामागे लपयाचा आणि पुन्हा बाहेर यायचा. हा लपंडावं त्याने सुरूच ठेवला तेही मी हसेपर्यंत. मग काय त्याचं हा खेळ बघून माझं हसूच थांबेना. आता अस्वस्थ मन आनंदाने इतके हसायला लागले कि पोटात गुदगुदल्या व्हायला लागल्या. चंद्र आणि ढगाचा लपंडाव खेळ बघून कधी तुम्हीही हसला असाल!.. हो ना?

आई बाबा आणि मी

सकाळच्या प्रहरी चिमण्यांची पिल्लं झाडावरती, जेव्हा सारखी चिवचिवाट करत होती तेव्हा आईला मी प्रश्न केला. "आई ही पिल्लं एवढी चिवचिवाट का करत आहे ग?" त्यावर आई म्हणाली, " त्यांचे आई-बाबा त्यांना सोडून गेलेत ना म्हणून". मी म्हणाली, "बाबा खरंच त्या पिल्लांचे आई-बाबा कुठे गेले असतील? आणि आपल्या पिलांना सोडून त्यांना जावं तरी कसं वाटलं असेल?". त्यावर बाबा म्हणाले, "जगण्याचा खरा अर्थ या पक्षांना उमगला म्हणून तर त्यांनी आकाशात उंच भरारी घेण्यासाठी या पिलांची साथ सोडली. माणसाप्रमाणे पक्षीही त्यांच्या पिलांसाठी उन्हा-तान्हात फिरत असतात. त्यांचं पोट भरावे म्हणून इकडे तिकडे अन्नाचा दाना शोधतात. आणि एकदा का पिलांच्या पंखांना बळ आलं कि ते त्याना उंच आकाशात फिरायला मोकळे करतात." त्यावर माझा दुसरा प्रश्न पुन्हा उभा, "मग आपल्या पिलांना सोडून जाताना त्यांना काळजी किंवा भीती नाही वाटली कि आपली पिल्लं आमच्याविना कसे जगतील ते?" त्यावर आई म्हणाली, "काळजी असेल ना, पण कधी कधी पिलांच्या भल्यासाठी माय-बपांना मन कठोर करावे लागतात." माझा प्रश्नांना मा...

सहकार्य

जगात विविधरंगी स्वभावाचे माणसे तर आहेच पण त्यांच्यात गुणही तितकेच विविधरंगांनी निखळपणे भरलेले आहेत. रोज माणसांना कोण, कसली, कुठली हे माहीत नसताना इतरांपेक्षा वेगळी आणि चांगली कामे करताना बघून मन आनंदाने भारावून येतं. आजही असला आनंद मी अनुभवला. छोटीशी ती मुलगी पण मन मात्र फार मोठं. मातीत खेळताना एक मुंगी तिला लाकडाच्या काडीवर चढताना दिसली. इतर सगळ्या मुंग्या काडीच्या टोकावरती येऊन पोहोचल्या होत्या. आणि ही मुंगी मात्र चढायची आणि घसरून खाली पडायची. ही क्रिया सारखी घडत असल्याने त्या मुलीला दया आली. तिने खाली पडलेल्या झाडाचे एक पान उचललं आणि त्या पानावरती मुंगीला घेतलं. आणि त्या मुंगीला त्या लाकडी काडीच्या टोकावर पोहोचवलं. मी हे सगळं दुरून बघत होते मग जवळ जाऊन कौतुकाने तिला विचारलं. " हे काय केलस ग?" त्यावर ती म्हणाली, " ती एकटीच होती ना खाली, मग मी तिला तिच्या मैत्रिणीकडे पोहोचवलं. आता ती तिच्या मैत्रिणी सोबत सहज खेळू शकेल". खरंतर प्रसंग फार छोटासा पण त्या मुलीने लाखमोलाची शिकवण दिली. दुसरा प्रसंग घडला तो ऑटोमधून घरी परतांना. सवारी म्हणून काका काकू ऑटोमध्ये बसले. स्ट...