Skip to main content

पानांशी जुळलेले नाते

वहीचं पाहिलं पान उघडलं की काय लिहावं ते सुचत नाही, कारण शब्द भरपूर असतात, शब्दांचा मेळ मात्र जुळत नाही..
मग आकाशाला आठवावे,जमिनीला आठवावे, पाण्याला आठवावे, पण प्रश्न मात्र एकच शेवटी कसं आणि काय रेखाटावे..
प्रश्न असाच मनात भिनतो, बघता-बघता वाट पुढची दाखवितो..
कडक उन्हात आकाश आकाशी रंग उधळविते, मग माझी पेनाची निळी शाईही, कागदाच्या कोऱ्या पानावर रंग खेळते..
ना शाईला ना पानाला माहित नव्हतं एवढं मात्र मान्य आहे, पण मनालाही माहित नव्हतं हे मात्र अशक्य आहे?
मेंदूने हळूच इशारा केला मनाला, वही आली आता संपायला, थांबवा जरा शब्दांना, लागा आपल्या कामाला....!!!

Comments

Popular posts from this blog

My Drawings✏😇

कला वाट पाहतांना एक सुंदरी.....😍 माझ्या स्वप्नातली एक सुंदर परी.....💗 पक्ष्यांची उंच भरारी...🐦🕊 माझी आई..💗   नयन...👁

प्रवासातील अनुभव (भाग 2)

प्रवासातील अनुभव (भाग 2) कितीतरी दिवसानंतर आपण फक्त काही दिवसांसाठी घरी🏠 जात असतो म्हणून माझी 🕋कॉलेजला परत येण्याची इच्छाच नव्हती. ओढ जरी घरचीच असली तरी मनाला आवरत 🙂कॉलेजला परत यावेच लागते. येतांना घडलेला एक प्रसंग..  नेहमीप्रमाणे आजही बाबा म्हणाले,"बेटा लवकर आटप आपण एक तास अगोदर पोहचायला हवं". मी म्हणाली,"बाबा आपण अर्धा तास अगोदर निघूया". बाबा काही मानले नाही शेवटी एक तास अगोदरच नागपूरच्या रेल्वे स्थानकावर 🚞आम्ही पोहोचलो.  तिकीट काढलं पण तरी एक तास वेळ होता 😶अजून ट्रेन यायला. माझे बाबापण दुसरं कोणी दिसलं कि त्यांच्याशीच गप्पा 😀आणि मी इथे कंटाळत 😔होती. माझं फक्त इकडे-तिकडे पहाणं👁, येणाऱ्या-जाणाऱ्या ट्रेन कडे कंटाळलेल्या नजरेने😒 पहाणं बस हेच सुरु होतं. आणि त्यात स्टेशनवर वस्तू विकणाऱ्यांच्या आवाज👻.  त्यातलाच एक मुलगा 👦,कदाचित आठवीतल्या वयाच्या मुलाएवढाच असावा. जोरजोराने ओरडत होता 'पानी थंडा-थंडा पानी". मी मनात म्हटलं काय मुलगा आहे, कसले घाणेरडे कपडे आहे याचे, कसला दिसतो 😒आहे, कसला अनाडी आहे. जाऊ दे रे बाबा🙅, मी पण हे काय विचार करत बसल...