Skip to main content

माझ्या हृदयातलं एक मैत्रीचं पान

माझ्या हृदयातलं एक मैत्रीचं पान




डिप्लोमा झाल्यानंतर अभियांत्रिकीसाठी "संत गजानन कॉलेज🕍" मिळालं. आई-बाबा 👨‍👩‍👧पासून दूर जाण्याची माझी पहिलीच वेळ होती. बाहेरचं जग किती मोठं आहे हे माहित होतं पण कसं आहे याची कल्पना नव्हती. सगळ्यात मोठा प्रश्न "घरापासून लांब अंतरावर असणाऱ्या कॉलेजमध्ये गेल्यानंतर मित्र-मैत्रिणी चांगल्या मिळतील कि नाही?"
म्हणतात ना कि प्रत्येक प्रश्नाची उत्तरे विचारायची नसतात तर ती स्वतः शोधायची असतात पण माझ्या या प्रश्नच उत्तर मला सहज मिळत गेलं तेही नशोधता.
                            माझ्या इंजिनिअरिंगचा पहिला दिवस होता, मी हॉस्टेलला 🏙प्रवेश केला. मला मिळालेल्या रूमला लॉक🔒 होतं. आजूबाजूला विचारलं असता ते म्हणाले कि येईल थोड्यावेळात. थोड्यावेळ वाट पाहिल्यानंतर ती अली. तिने दार उघडलं. त्यावेळेला तिची आणि माझी पहिलीच भेट. त्याक्षणी कळलं कि आम्ही रुममेट्स आहोत. रुमध्ये 👭काही पुरेशी व्यवस्था नव्हती त्यामुळे तिने मला जड पलंग आणायला, माझं सामान लावायला😇 मदत केली. हळूहळू आमच्या गप्पा सुरु झाल्या. तू कुठली आहे?, तू कुठल्या कॉलेजमधून🏣 अली?, तुला डिप्लोमाला टक्के किती?. तेव्हा तिने सांगितलेली टक्केवारी एकूण मला कळलं कि मला एक हुशार😍 रूमपार्टनर मिळाली. क्षणात वाटलं कि ती माझ्या ब्रांचला असावी, पण ती नव्हती.                                         
                 हळूहळू मैत्री🤗 होत गेली. दोघी नेहमी सोबत मेसला 🍝जेवायला जायचो. कुठंही बाहेर जायचं असलं कि सोबत👭 जायचं. 
सगळ्यात आठवणीतल्या दोन गोष्टी म्हणजे जेवण झाल्यानंतर तासभर गार्डन मध्ये फिरत "मेरी आशिकी 💗तुमसे ही" मधल्या तिने सांगितलेल्या स्टोरीस ऐकत बसायचं. दुसरी गोस्ट म्हणजे कॉलेज सुटल्यानंतर  क्रिएशन 🏙हॉल मध्ये तासां-तास गाणे गायचे. "तू थोडी देर","मै फिर भी तुमको ", "देशपासीतो","बाखूदा"...या सगळ्या🎼🎵 गाण्यामुळे अगदी मन प्रसन्न व्हायचं. 
अशीच तिची आणि माझी मैत्री झाली , पण ती पक्की नव्हती. मला नेहमी अस वाटायचं कि मला माझ्या स्वप्नातली मैत्रीण👁 हवी आहे. प्रत्येकाला सुद्धा हेच वाटतं कि त्यांच्या आयुष्यात एक "best 💓friend" असावा/असावी. मला हवी असणाऱ्या "best friend" बद्दलच्या माझ्या अपेक्षा जरा उंचच होत्या. मला ती मैत्रिण हवी ," जी नेहमी माझ्या सोबत राहील, प्रत्येक क्षणात मला साथ देईल, मला नेहमी समजून घेईल, माझा हट्ट पूर्ण करेल आणि तिला माझा गर्व वाटावा." मी अश्याच मैत्रिणीच्या शोधात होती. 😇
पण म्हणतात ना, आयुष्यात जे हवं ते मिळेल याची खात्री 😊नसते. तर कधी आपल्या अपेक्षापेक्षा जास्त मिळतं ,तर कधी अपेक्षापेक्षा कमी मिळालेल्या गोष्टीत आपण जास्त आनंदी😂 असतो. 
             आमची मैत्री पण यातलीच एक माझ्या अपेक्षा पेक्षा कमीच. तिने मला दाखवून दिल कि कुठलीही व्यक्ती सर्वगुण संपन्न नसतात. प्रत्येक व्यक्तीत काही गुण असे असतात जे त्याला परिपूर्ण जमतात. त्यामुळे ती मला कधी आईसारखी 😍माझी काळजी घेणारी वाटली तर कधी बाबसारखी रागावणारी 😡वाटली, कधी लहान बहिणीसारखी हट्ट करणारी तर कधी मोठ्या बहिणीसारखी समजून 🙃घेणारी वाटली. हे सगळं करत असताना ती मला माझी पक्की मैत्रीण 💖वाटली. हळूहळू तिची सवय झाली. ती घरी गेली कि मला कारामयच😦 नाही. पण आता करमतं कारण आमच्यातल्या मैत्रीच खरं रूप कळलं. जवळ असलेल्या किंवा मिळालेल्या कुठलाही खाऊ🍬🍭 मिळून खायचं. एकाच वाटेवरून कितीतरी दूर थंडगार वारा असलेल्या सांजवेळी 🌃दोघेही सोबत आईसक्रीम🍨🍧🍦 खात, गाणे गुणगुणत🎶 चालत जायचं. वाटायचं वाट🌁 हि कधी संपूच नये, वेळ इथे थांबावी, फक्त आम्ही समोर जावे.
           आधी नेहमी सोबत रहायची पण आता ते फारसं कमी 😇झालयं. आता सोबत असलं-नसलं तरी आठवण😍 येत नाही. वाटतं सोबत नसूनही ती अजूनही माझ्या सोबत आहे, आमच्यातल्या मैत्रीच प्रेम 💖अजूनही घट्ट आहे. 
एकदा मी तिला प्रश्न विचारला,"तुला प्रेम आवडतं कि मैत्री?" ती म्हणाली, तू आधी सांग कि तुला काय आवडतं मी सांगितलं"मैत्री". ती हसली😁 नि तिने विचारलेल्या प्रश्नच सहज उत्तर दिल "नेहा किती वेडी आहेस यार तू , मैत्री तू केली आणि ती तू अनुभवली सुध्दा ,प्रेम तू करते पण तू कधी अनुभवलं नाही". 
तेव्हा कळलं प्रेम 💙आणि मैत्रीची तुलना कधी सोबत करता येत नाही. प्रेमातही मैत्री असते, आणि मैत्रीतही प्रेम हे असतंच. प्रत्येकाची मैत्री हि वेगळी असते आणि प्रत्येक मैत्री हि आपल्या जागी छान असते हे मला तिच्यामुळे कळलं. अशी ती जिचं वर्णन कधी शब्दात करता येणार नाही माझी जिवलग 💟मैत्रीण ,"माझ्या हृदयातलं एक मैत्रीचं 📄पान"  दुसरं कोणी नसून ती माझी जानू आहे.
एकमेकांवर अतूट विश्वास 😊असणारी हि मैत्री. मला कधी स्वतः ची खात्री नसते त्यामुळे ,खात्री असतांना मी तुला एक शेवटचा प्रश्न विचारते,"मला कधी तू सोडून तर नाही जाणार ना?"



(Note:I love all my best friends Apu, Aashu, Komal, Jayu , Shitu)

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

My Drawings✏😇

कला वाट पाहतांना एक सुंदरी.....😍 माझ्या स्वप्नातली एक सुंदर परी.....💗 पक्ष्यांची उंच भरारी...🐦🕊 माझी आई..💗   नयन...👁

प्रवासातील अनुभव (भाग 2)

प्रवासातील अनुभव (भाग 2) कितीतरी दिवसानंतर आपण फक्त काही दिवसांसाठी घरी🏠 जात असतो म्हणून माझी 🕋कॉलेजला परत येण्याची इच्छाच नव्हती. ओढ जरी घरचीच असली तरी मनाला आवरत 🙂कॉलेजला परत यावेच लागते. येतांना घडलेला एक प्रसंग..  नेहमीप्रमाणे आजही बाबा म्हणाले,"बेटा लवकर आटप आपण एक तास अगोदर पोहचायला हवं". मी म्हणाली,"बाबा आपण अर्धा तास अगोदर निघूया". बाबा काही मानले नाही शेवटी एक तास अगोदरच नागपूरच्या रेल्वे स्थानकावर 🚞आम्ही पोहोचलो.  तिकीट काढलं पण तरी एक तास वेळ होता 😶अजून ट्रेन यायला. माझे बाबापण दुसरं कोणी दिसलं कि त्यांच्याशीच गप्पा 😀आणि मी इथे कंटाळत 😔होती. माझं फक्त इकडे-तिकडे पहाणं👁, येणाऱ्या-जाणाऱ्या ट्रेन कडे कंटाळलेल्या नजरेने😒 पहाणं बस हेच सुरु होतं. आणि त्यात स्टेशनवर वस्तू विकणाऱ्यांच्या आवाज👻.  त्यातलाच एक मुलगा 👦,कदाचित आठवीतल्या वयाच्या मुलाएवढाच असावा. जोरजोराने ओरडत होता 'पानी थंडा-थंडा पानी". मी मनात म्हटलं काय मुलगा आहे, कसले घाणेरडे कपडे आहे याचे, कसला दिसतो 😒आहे, कसला अनाडी आहे. जाऊ दे रे बाबा🙅, मी पण हे काय विचार करत बसल...