माझ्या हृदयातलं एक मैत्रीचं पान डिप्लोमा झाल्यानंतर अभियांत्रिकीसाठी "संत गजानन कॉलेज🕍" मिळालं. आई-बाबा 👨👩👧पासून दूर जाण्याची माझी पहिलीच वेळ होती. बाहेरचं जग किती मोठं आहे हे माहित होतं पण कसं आहे याची कल्पना नव्हती. सगळ्यात मोठा प्रश्न "घरापासून लांब अंतरावर असणाऱ्या कॉलेजमध्ये गेल्यानंतर मित्र-मैत्रिणी चांगल्या मिळतील कि नाही?" म्हणतात ना कि प्रत्येक प्रश्नाची उत्तरे विचारायची नसतात तर ती स्वतः शोधायची असतात पण माझ्या या प्रश्नच उत्तर मला सहज मिळत गेलं तेही नशोधता. माझ्या इंजिनिअरिंगचा पहिला दिवस होता, मी हॉस्टेलला 🏙प्रवेश केला. मला मिळालेल्या रूमला लॉक🔒 होतं. आजूबाजूला विचारलं असता ते म्हणाले कि येईल थोड्यावेळात. थोड्यावेळ वाट पाहिल्यानंतर ती अली. तिने दार उघडलं. त्यावेळेला तिची आणि माझी पहिलीच भेट. त्याक्षणी कळलं कि आम्ही रुममेट्स आहोत. रुमध्ये 👭काही पुरेशी व्यवस्था नव्हती त्यामुळे तिने मला जड पलंग आणायला, माझं सामान लावायला😇 मदत केली. हळूहळू आमच्या गप्पा सुर...
मनाची साठवण ...शब्दांची आठवण...
जन्माला आला आहेस..थोडं जगून बघ.. जीवनात असतील रे दुःख..थोडं हसून बघ .. काय, चिमूटभर दुःखाने कोसळू नकोस.. दुःखचं पहाड चढून बघ.. अपयशाला थोडं निरखून बघ.. यशाची चव चाखून बघ.. जीवनाचं कोडं फार कठीण नसतं रे.. येता-जाता सोडवून तर बघ .... !!!