प्रवासातील अनुभव(भाग 1)

15 ऑगस्ट 🇮🇳2018 चा तो दिवस होता. तो दिवसही अगदी 😁आनंदाचा. 15 ऑगस्टचा कार्यक्रम आटोपल्यानंतर आम्ही सगळे घरी 🏘जाण्याकरिता निघालो. कुणी बसने 🚃निघाले, तर कुणी 🚈रेल्वेने. कधीही घरी जायचं असलं तर माझा प्रवास हा रेल्वेनेच. आम्ही सगळे कॉलेजचे मित्र-मैत्रिणी शेगावच्या 🚞रेल्वे स्थानकावर पोहोचलो. त्यातल्या जास्तीत-जास्त जणांचा प्रवास हा शेगाव ते अकोला, शेगाव ते वर्धा असा. माझाच प्रवास मात्र लांब शेगाव ते नागपूर.

गाडी येण्याला उशीर होता म्हणून आम्हीं सर्वे गप्पा मारण्यात दंग 😀झालो. सगळ्यांच्या गमती-जमती सुरु होत्या.

थोड्या वेळानंतर गाडी आली ...

आम्हा इंजिनिर्सची कमाल तर बघा👉, जनरलचे तिकीट काढून रिझर्वेशनच्या डब्यात बसले. ना तिकीट चेकरची भिती ,"बस आपलं बिंदास , बेधडक✌.."

शेगाव पासून इकडचा प्रवास म्हणजे गाडी रिकामी असायची त्यामुळे आम्हा सर्वांना आरामात जागा मिळाली. आम्ही काही शांत बसणाऱ्या मधून नव्हतो, मग झालं सुरु एकमेकांचे फोटो काढणं,📷 सेल्फी काढणं, नंतर मिळून वेगवेगळे गाणे🎶 म्हणणं आणि थोड्याच वेळात सुरु झाला तो खेळ "अंताक्षरीचा🎼". काय रमला तो खेळ त्यात वाद्यांची तर काही गरजच नाही. आमचं वाद्य म्हणजे धावत्या ट्रेनचा आवाज नि त्यात गायक आम्ही सगळे. गाणं कुठलही असो वाद्यांचा आवाज मात्र एकच. वाटलं एक जरी माईक 🎙असतातर अजून मन भरून ओरडलो असतो. "तेव्हा कळलं मला प्रवास करतांना जर कॉलेजचे मित्र-मैत्रिणी सोबत असले तर काही वेगळीच मज्जा 😄असते." नंतर भोजनाचा 🍿🍫🍬कार्यक्रम सुरु झाला कुणी चिप्स, तर कुणी वडे, कटलेट, बिस्किट.

अगदी सणा प्रमाणे प्रत्येकाच्या चेहऱ्यावर उत्साह नि जल्लोष🙂 दिसत होता.

पण कसला😏.. तितक्यात TC दिसला. म्हणतात न कि "हर एक फ्रेंड कमिना होता है।😂" त्याचप्रमाणे मुलं पैसे द्यावे लागतील म्हणून पळून गेले आणि मुली मात्र तिथेच. तो TC हि जबरदस्त , 100 रु🙄 काढा म्हणाला. "आम्हीही काही कमी नव्हतो शेवटी संत गजानन कॉलेजचे विद्यार्थी होतो🤘" भाजी घेताना जसं भाव करतो ना तसं त्याला 40 रु मनवलं. आमचे हे कमीने मित्र पुन्हा परत आले, पुन्हा मज्जा-मस्ती सुरु झाली.

हळूहळू गाडी पुढे चालत गेली, प्रत्येकाचे स्टॉप येत 🏃गेले, सगळे उतरले उरलो फक्त आम्ही दोघेच.

थोड्यावेळपर्यंत माझ्या गालावरचं हसू कायम 😆होतं, नंतर ते हळूहळू कमी होत गेलं. ते फक्त नि फक्त एका विचाराने 🤔"एक वेळ जीने मैत्रीच्या सहवासात राहून भरपूर आनंद 🤗दिला. हाच तो वेळ असतो अगदी रेल्वे प्रमाणे , जसजशी रेल्वे पुढे जाते, तसा वेळही पुढे चालत जातो आणि मैत्रीच्या सहवासातले मित्र-मैत्रिणी हळूहळू निघून 🚶जातात त्यांचं स्टॉप आल्याप्रमाणे "..☺

प्रवासातील बाकीचे अनुभव आता पुढील भागात..