त्या दिवशी सर्वांकारिता गुलाबजामून नेले. सर्वांना वाटल्यानंतर शेवटचा एक गुलाबजामून ठेवला तो संजू काकांकरिता. मी गुलाबजामूनचा डबा तिथेच ठेवला जिथे संजू काका नेहमी बसतात. आणि संजू काकांना सांगितलं कि, "काका तुमच्या करिता मी एक गुलाबजामून ठेवलेलं आहे ". त्यावर संजू काका हसत म्हणाले, "हो". कामात व्यस्त असल्याने मी लगेच तो डबा नाही आणू शकले आणि विचार केला, कि जाताना हा डबा मी सोबत घरी नेईल. काम पूर्ण झाल्यानंतर मी माझा डबा परत आणायला गेले. नक्कीच खाल्लं कि नाही हे बघण्यासाठी, मी जेव्हा डबा उघडला तेव्हा बघते तर काय, डबा चकाचक धुऊन तयार. खरंतर संजू काका गुलाबजामून खाऊन डबा तसेच ठेऊ शकत होते पण त्यांनी स्वच्छ करून ठेवला, हे बघून माझा आनंदाला पारावार नव्हता.
मनाची साठवण ...शब्दांची आठवण...
जन्माला आला आहेस..थोडं जगून बघ.. जीवनात असतील रे दुःख..थोडं हसून बघ .. काय, चिमूटभर दुःखाने कोसळू नकोस.. दुःखचं पहाड चढून बघ.. अपयशाला थोडं निरखून बघ.. यशाची चव चाखून बघ.. जीवनाचं कोडं फार कठीण नसतं रे.. येता-जाता सोडवून तर बघ .... !!!